Domy Pomocy Społecznej,
to jednostki publiczne lub niepubliczne. Ich funkcjonowanie regulują przepisy prawa- Ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej oraz Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 8 sierpnia 2012r. w sprawie domów pomocy społecznej- dlatego nazywane są instytucjami formalnymi.
Adam A. Zych Dom Pomocy Społecznej definiuje jako „tradycyjną formę instytucjonalnej pomocy społecznej w postaci opieki całodobowej nad osobami niezdolnymi do samodzielnej egzystencji, których- mimo zastosowania wszystkich form pomocy-nie można przystosować w pełni do samodzielnego życia w miejscu ich zamieszkania z uwagi na wiek, schorzenia, sytuację życiową oraz warunki rodzinne, mieszkaniowe i materialne(…) ” (Zych, 2001: 52)
Domy Pomocy Społecznej zapewniając zarówno pomoc materialną, bytową i opiekuńczą, pełnią również formę ośrodków aktywizacji i rozwoju swoich mieszkańców.
Zgodnie z obowiązującą ustawą i regulacjami Domy Pomocy Społecznej mogą być prowadzone przez organy jednostek samorządu terytorialnego, Kościoły i związki wyznaniowe, organizacje i stowarzyszenia społeczne, fundacje, osoby fizyczne i prawne, po uzyskaniu zezwolenia na prowadzenie DPS wydanego przez Wojewodę. U zyskanie takiego zezwolenia uwarunkowane jest spełnieniem szeregu wymagań. Zezwolenie takie ma formę decyzji administracyjnej i może po stwierdzeniu nieprawidłowości zostać cofnięte.
Osoby wymagające specjalistycznej i intensywnej opieki medycznej, w tym osoby starsze i niepełnosprawne, kierowane są do zakładu opiekuńczo-leczniczego, lub też innej placówki o charakterze pielęgnacyjno- leczniczej.
W celu zachowania wysokiej jakości zaspokajania potrzeb mieszkańców Domu Pomocy Społecznej istotną role odgrywa zapewnienie odpowiedniej opieki, wsparcia, poszanowania praw, godnego traktowania, aktywizacji i rehabilitacji leczniczej i społecznej.
DOMY POMOCY SPOŁECZNEJ- prezentacja.
Bibliografia:
A.A Zych (2001), Słownik gerontologii społecznej, Wydawnictwo Akademicki „Żak”, Warszawa